ΑΝΩ ΑΚΡΟ

ΑΝΩ ΑΚΡΟ

Ασβεστοποιός τενοντίτιδα υπερακανθίου – σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής

Η τενοντίτιδα υπερακανθίου είναι μια νόσος που ανήκει στα σύνδρομα υπέρχρησης.  Τη συναντάμε τυπικά σε ασθενείς ηλικίας 30 – 60 ετών.  Φαίνεται ότι επηρεάζει τις γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες. Ως προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται ο υποθυρεοειδισμός, ο διαβήτης, καθώς και ο τύπος ΙΙ και  ΙΙ ακρωμίου.

Ανατομία

Το στροφικό πέταλο του ώμου αποτελείται από 4 μύες.  Τον υπερακάνθιο, τον υπακάνθιο, τον ελάσσονα στρογγύλο και τον υποπλάτιο.  Η λειτουργία τους βοηθά τον ώμο να απομακρυνθεί από τον κορμό, να στρίψει δεξιά και αριστερά, αλλά το κυριότερο έργο τους είναι να σταθεροποιούν την κεφαλή του βραχιονίου μέσα στην ωμογλήνη, ώστε το άνω άκρο να ανυψώνεται με μεγαλύτερη σταθερότητα και ευκολία.  Το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, η ασβεστοποιός τενοντίτιδα του υπερακανθίου και η νόσος του στροφικού πετάλου (Rotator Cuff Disease) αποτελούν τις τρεις όψεις του ίδιου προβλήματος, το οποίο προκαλείται ουσιαστικά από τη μείωση του χώρου κάτω από το ακρώμιο, με αποτέλεσμα να προστρίβονται και να συμπιέζονται οι τένοντες των μυών στην περιοχή αυτή κατά την κίνηση του βραχιονίου.  Η φθορά των τενόντων λόγω του παραπάνω φαινομένου μπορεί να οδηγήσει επίσης σε ατελείς μικρορρήξεις ή σε πλήρη ρήξη του στροφικού πετάλου του ώμου.

Τα συμπτώματα του συνδρόμου είναι:

  • Πόνος που δεν έχει να κάνει με προηγούμενο τραυματισμό: στους ασθενείς συναντάμε το επώδυνο τόξο 60° – 120° κατά την ενεργητική απαγωγή του άνω άκρου.  Ο πόνος στην κατάκλιση επί του πάσχοντος σκέλους ενδέχεται να ξυπνάει τον ασθενή τη νύχτα προκειμένου να βρει μια θέση που να τον ανακουφίζει.  Η αντανάκλαση του πόνου μπορεί να φτάνει μέχρι τον αγκώνα.
  • Κριγμός (τρίξιμο) στην περιοχή του ώμου κατά τις κινήσεις
  • Δυσκαμψία ή μηχανικό μπλοκάρισμα στην άρθρωση του ώμου

Χρονικά χωρίζεται σε τρία στάδια ανάλογα με το σχηματισμό της επασβέστωσης

1ο στάδιο (χωρίς πόνο): ινώδης μεταπλασία του τένοντα

2ο στάδιο:

  • Φάση σχηματισμού της επασβέστωσης (μπορεί να συνυπάρχει πόνος)
  • Φάση ηρεμίας με απουσία φλεγμονής (μπορεί να συνυπάρχει πόνος)
  • Φαγοκυτταρική φάση απορρόφησης (έντονος πόνος)

3ο στάδιο: εναπόθεση κρυστάλλων υδροξυαπατίτη

Πολύ χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο αποτελεί το υπερηχογράφημα στην περιοχή αλλά και οι ακτινογραφίες που είναι ικανές να φανερώσουν την επασβέστωση (αν βρισκόμαστε στο στάδιο 3) καθώς και την ελάττωση του υπακρωμιακού χώρου.

Αντιμετώπιση

Η τενοντίτιδα υπερακανθίου είναι μια πάθηση στην οποία συνιστάται αρχικά η συντηρητική θεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει τα εξής:

  1. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη – φυσικοθεραπεία – διατάσεις-ενδυνάμωση μυών στροφικού πετάλου, εγχύσεις κορτιζόνης – συμβουλές για αλλαγή συνηθειών.
  2. ESWT (Extracorporeal Shock Wave Therapy) δηλαδή στα ελληνικά: Κρουστικός Υπέρηχος. Ο κρουστικός υπέρηχος τα τελευταία χρόνια κερδίζει περισσότερο έδαφος ως θεραπεία η οποία προσφέρει τόσο άμεσο όσο και μακροπρόθεσμο όφελος στον ασθενή.  Στο ιατρείο μας χρησιμοποιείται η παραπάνω μέθοδος με πολύ καλα αποτελέσματα.
  3. Έκπλυση της επασβέστωσης δια βελόνης καθοδηγούμενη με υπέρηχο. Με τη μέθοδο αυτή τοποθετούνται δύο βελόνες  μετά από τοπικό αναισθητικό στην περιοχή της επασβέστωσης.  Μέσω αυτών εφαρμόζεται σύστημα έκπλυσης και αναρρόφησης της επασβέστωσης.

Η χειρουργική αντιμετώπιση έρχεται να δώσει την οριστική λύση και θεραπεία μέσω της αρθροσκόπησης του ώμου και να διορθώσει ανατομικές παραλλαγές στην περιοχή (τύπος ΙΙ και ΙΙΙ του ακρωμίου) ή  να διορθώσει τις ρήξεις του μυοτενόντιου πετάλου, τμήμα του οποίου είναι και ο υπερακάνθιος.  Για την επιλογή της χειρουργικής λύσης θα πρέπει να συντρέχουν ειδικές ενδείξεις και η διάγνωση να επιβεβαιωθεί μέσω μαγνητικής τομογραφίας.

https://youtu.be/S613qj8XYbw

ΕΞΩ ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ (TENNIS ELBOW)

Η έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα, γνωστή και ως Tennis elbow ανήκει στα σύνδρομα υπέρχρησης.  Οφείλεται σε επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή της έκφυσης του κοινού εκτείνοντα τα δάκτυλα.  Η διάγνωση τίθεται κατά την κλινική εξέταση στην οποία παρουσιάζεται τοπική ευαισθησία πάνω στον έξω επικόνδυλο του βραχιονίου, η οποία μπορεί να χειροτερέψει με την υπό αντίσταση ραχιαία έκταση του καρπού. Αφορά το 1-3 % των ενηλίκων όπως επίσης των 50% των παικτών tennis απ’ όπου και πήρε το όνομά της. Επίσης συναντάται συχνά σε χειρώνακτες εργαζόμενους.

Στη διαφορική διάγνωση μπαίνουν οι εξής παθήσεις:

  • Αρθρίτιδα αγκώνα
  • Σύνδρομο κερκιδικού σωλήνα
  • Αυχενική ριζίτιδα
  • Έρπητας

Η συντηρητική θεραπεία είναι η θεραπέια εκλογής για τη συγκεκριμένη πάθηση περιλαμβάνει

  • φυσικοθεραπεία
  • ανάπαυση
  • εγχύσεις στεροειδών
  • νάρθηκες
  • ESWT (κρουστικός υπέρηχος).

Στο ιατρείο μας, εφαρμόζουμε  την μέθοδο των κρουστικών υπερήχων με πολύ καλά αποτελέσματα.

https://youtu.be/EswJXvUSzk4

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ (CARPAL TUNNEL SYNDROME)

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα προκαλείται από συμπίεσητου μέσου νεύρου στο ύψος του του καρπού.  Ως αποτέλεσμα της συμπίεσης είναι η δημιουργία μίας φλεγμονής του νεύρου, η οποία παρουσιάζεται με ποικιλία συμπτωμάτων όπως μούδιασμα των δακτύλων και πόνος που οξύνεται ιδίως το βράδυ, ατροφία των μυών του θέναρος (παλάμη), θετικά τεστ στα υποβάλλεται ο ασθενής από τον ιατρό. (Tinel sign, Phalen test, Durkan’s test)

Εμπλεκόμενοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι οι εξής :
• Διαβήτης
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Αμυλοείδωση
• Υποθυρεοειδισμός
• Εγκυμοσύνη

Διαγνωστικά βοηθάει πολύ το ηλεκτρομυογράφημα των άνω άκρων μέσω του οποίου μπορεί να γίνει και η σταδιοποίηση του συνδρόμου. Ο ασθενής ανάλογα με το στάδιο του συνδρόμου μπορεί να ακολουθήσει διάφορες θεραπείες όπως βραδινούς νάρθηκες ακινητοποίησης της πηχεοκαρπικής άρθρωσης , αντιφλεγμονώδη φάρμακα, εγχύσεις κορτιζόνης εντός του καρπιαίου σωλήνα και τέλος χειρουργική διάνοιξη του καρπιαίου σωλήνα. Οι καλοί προγνωστικοί δείκτες για επιτυχία της χειρουργικής αντιμετώπισης περιλαμβάνουν συμπτώματα που περιορίζονται κυρίως τη νύχτα, μικρή χειρουργική τομή, ανακούφιση των συμπτωμάτων με εγχύσεις στεροειδών .

ΕΚΤΙΝΑΣΣΟΜΕΝΟΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ (TRIGGER FINGER)

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος(trigger finger) (ή εκτινασσόμενος αντίχειρας ειδικά όταν πρόκειται για
τον αντίχειρα ), γνωστή και ως στενωτική τενοντοελυτρίτιδα των δακτύλων του χεριού στο ύψος
του Α1 δακτυλιοειδούς συνδέσμου, είναι μια συχνή πάθηση των άνω άκρων. Οι τένοντες των καμπτήρων μύων των δακτύλων ολισθαίνουν μέσα σε ένα περιτύλιγμα, προκειμένου να μην συναντούν αντίσταση και οι κινήσεις κάμψης και έκτασης να γίνονται ομαλά και απρόσκοπτα.  Για διάφορους αιτιοπαθογενετικούς λόγους όμως τα έλυτρα μπορούν να εμφανίσουν πάχυνση και να εμποδίσουν αυτήν την ομαλή ολίσθηση κάτω από τον δακτυλιοειδή σύνδεσμο στην μετακάρπιοφαλαγγική άρθρωση, με αποτέλεσμα το δάκτυλο να ¨κλειδώνει¨ συνήθως στην περιοχή της εγγύς φαλαγγοφαλαγγικής άρθρωσης σε θέση κάμψης, προκαλώντας συνάμα πόνο κατά την παθητική έκταση των δακτύλων.  Ο ασθενής πολλές φορές θα πρέπει να ασκήσει πίεση στο δάκτυλο προκειμένου να το επαναφέρει στην αρχική του θέση.  Παράγοντες που εμπλέκονται είναι ο διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το γυναικείο φύλο, χειρωνάκτες με επαναλαμβανόμενες κινήσεις δραγμού, υποθυρεοειδισμός, αμυλοείδωση, ουρική και ψευδοουρική αρθρίτιδα καθώς και ασβεστοποιός τενοντίτιδα σε ώμο και Αχίλλειο τένοντα. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το πάνω από το 60% των ασθενών που έχουν εκτινασσόμενο δάκτυλο παρουσιάζουν ταυτόχρονα κλινικά και ηλεκτρομυογραφικά ευρήματα συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα. Στα συντηρητικά μέσα αντιμετώπισης της πάθησης συγκαταλέγονται τα αντιφλεγμονώδη, οι νάρθηκες και η τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών. Πιο μόνιμη λύση πετυχαίνουμε με τη διάνοιξη του Α1 δακτυλιοειδή συνδέσμου, είτε κλειστά διαδερμικά, είτε ανοικτά με πολύ μικρή χειρουργική τομή στην παλάμη.